Ένας τρόπος για να δούμε τον εθισμό είναι να τον εξετάσουμε ως μια μορφή μάθησης, ένα είδος μάθησης που είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στην ικανότητά του να επηρεάζει τον εγκέφαλο των εφήβων, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Η διαδικασία ωρίμανσης του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσει τους εφήβους αλλά και τους νεαρούς ενήλικες να εθίζονται πιο γρήγορα από ό, τι οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, επειδή η κύρια ώθηση στα κέντρα ελέγχου του εγκεφάλου δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως στη νεότερη ομάδα.
Τα ναρκωτικά, όχι μόνο παρεμβαίνουν στις συνήθεις λειτουργίες επεξεργασίας του εγκεφάλου, στην πραγματικότητα αλλάζουν τόσο τη δομή όσο και τη λειτουργία του εγκεφάλου. Με την πάροδο του χρόνου, η χρήση ναρκωτικών και η κατάχρηση μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό με όλες τις αρνητικές, δια βίου, συνέπειες. Οι νευροεπιστήμονες έχουν αναφερθεί εδώ και χρόνια ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι πλήρως ώριμος μέχρι περίπου την ηλικία των 25. Έρευνες που διεξάγονται σε διάφορα ακαδημαϊκά ιδρύματα και απασχολούνται με την ανάπτυξη του εγκεφάλου, δείχνουν ότι η ωρίμανση του εγκεφάλου μπορεί να είναι σε ιδιαίτερο κίνδυνο και ιδιαίτερα ευάλωτη σε τόσο βραχυπρόθεσμα και μακροχρόνια χρήση και κατάχρηση ναρκωτικών. Βεβαίως, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η χρήση και η κατάχρηση των ναρκωτικών ουσιών κατά τη διάρκεια των εφηβικών ετών αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα ανάπτυξης προβλημάτων κατάχρησης ουσιών σε μεταγενέστερο στάδιο της ζωής.
Η νευροεπιστημονική έρευνα βοηθά τους γιατρούς, τους επιστήμονες και τους επαγγελματίες του εθισμού να καταλάβουν γιατί οι έφηβοι είναι ιδιαίτερα επιρρεπής στην κατάχρηση ουσιών, τη κατάχρηση αλκοόλ, το κάπνισμα, ακόμη και την υπερβολική χρήση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και των ψηφιακών συσκευών. Γνωρίζοντας αυτά τα γεγονότα, είμαστε σε καλύτερη θέση να εξηγήσουμε γιατί οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες παίρνουν αποφάσεις που είναι επικίνδυνες και μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνες καταστάσεις για την υγεία και την ασφάλεια τους. Αυτά τα άτομα είναι εξαιρετικά ευάλωτα στις επιπτώσεις συγκεκριμένων συμπεριφορών. Ευτυχώς, αυτή η πληροφορία μπορεί να μας επιτρέψει να επανασχεδιάσουμε στρατηγικές πρόληψης.
Προηγούμενες μελέτες μας έχουν δώσει παρόμοιες πληροφορίες. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι οι χρόνιοι χρήστες μαριχουάνας μεταξύ 13 και 17 ετών, άτομα που χρησιμοποιούν μαριχουάνα αρκετές φορές την εβδομάδα, αν όχι καθημερινά για τουλάχιστον ένα χρόνο, φαίνεται να έχουν μειωμένο λεκτικό IQ και οι μαγνητικές τομογραφίες δείχνουν ότι υπάρχουν διαφορές στην λειτουργία του εγκεφάλου με μη χρήστες μαριχουάνας. Σύμφωνα με τη Krista Lisdahl, PhD, διευθύντρια του εργαστηρίου νευροψυχολογίας και απεικόνισης του εγκεφάλου στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν – Μιλγουώκι των ΗΠΑ, η χρήση της μαριχουάνας αυξάνεται, αναφερόμενη σε μια μελέτη του 2012 η οποία δείχνει ότι 6,5% των μαθητών λυκείου ανέφερε καθημερινή χρήση μαριχουάνας, σε σχέση με το 2,4% του 1993. Επιπλέον, 31% των νεαρών ενηλίκων (18 – 25 ετών) δήλωσε ότι έκανε χρήση μαριχουάνας τον τελευταίο μήνα. Τα άτομα που παθαίνουν εξάρτηση από την μαριχουάνα, μπορούν να χάσουν έως και 6 μονάδες του Δείκτη Νοημοσύνης κατά την ενηλικίωση, σύμφωνα με την Lisdahl, με βάση μια διαχρονική μελέτη του 2012 σε 1037 συμμετέχοντες, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν από τη γέννηση τους μέχρι την ηλικία των 38 ετών.
Η Lisdahl υποστηρίζει ότι διάφορες μελέτες απεικόνισης του εγκεφάλου σε τακτικούς χρήστες μαριχουάνας έχουν δείξει σημαντικές αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου, ιδιαίτερα στους έφηβους. Ανωμαλίες στη φαιά ουσία του εγκεφάλου, η οποία συνδέεται με τη νοημοσύνη, διαπιστώθηκαν σε εφήβους 16 – 19 ετών που αύξησαν τη χρήση μαριχουάνας το τελευταίο έτος.
Κάποιες νόμιμες μορφές της μαριχουάνας έχουν υψηλότερα επίπεδα ΤΗC σε σχέση με άλλες, υποστηρίζει ο Alan Budney, PhD του κολεγίου του Ντάρτμουθ. Η THC είναι υπεύθυνη για τις περισσότερες ψυχολογικές επιπτώσεις της μαριχουάνας. Μελέτες έδειξαν ότι η συχνή χρήση υψηλής δραστικότητας THC μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης οξέων και μελλοντικών προβλημάτων κατάθλιψης, άγχους και ψύχωσης. «Πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν ότι η σχέση μαριχουάνας – ψυχικής νόσου μπορεί να μετριαστεί από το πόσο συχνά γίνεται χρήση μαριχουάνας και από τη δραστικότητα της,» αναφέρει ο Budney.
Είναι ζωτικής σημασίας οι γονείς, οι επαγγελματίες για την θεραπεία του εθισμού, και οι εκπαιδευτικοί να κατανοήσουν τις συγκεκριμένες ανάγκες των εφήβων, όχι μόνο για την πρόληψη της εξάρτησης, αλλά για να την αντιμετωπίσουν. Πιο σημαντικό όμως είναι, οι έφηβοι να ενθαρρύνονται να κάνουν υγιεινές αποφάσεις και να διδάσκονται τι συμβαίνει στον οργανισμό τους.
Περισσότερα θέματα για την εφηβεία εδώ.