Η Οδύσσεια σε κόμικς

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Author - Αποστόλης Ζυμβραγάκης
5:00 π.μ.
0

Οι θεοί συγκεντρώνονται στον Όλυμπο. Κατερίνα Προκοπίου
Ενώ ο Ποσειδώνας απολαμβάνει μια εκατόμβη στους Αιθίοπες Κατερίνα Προκοπίου
Δία Ολύμπιε, ως πότε αλύγιστη θα παραμένει η βουλή σου για τον Οδυσσέα; Όχι εγώ, ο Ποσειδών, αυτός οργίστηκε εναντίον του,...
Τώρα, όλοι εμείς είναι καιρός το νόστο του να στοχαστούμε. Κατερίνα Προκοπίου
Τότε ας στείλουμε αμέσως τον Ερμή στης Ωγυγίας το νησί, να πει στην καλλιπλόκαμη νεράιδα την απαράβατη εντολή μας, το νόστ...\
Η Αθηνά από τον Όλυμπο βρέθηκε να στέκει στο κατώφλι της αυλής του Οδυσσέα, ολόιδια με το Μέντη, άρχοντα των Ταφίων, κι έπ...
Ο Τηλέμαχος ήταν με τους μνηστήρες καθισμένος, κι όμως ταξίδευε ο νους του πικραμένος στον ένδοξο πατέρα του. Αν ο πατέρας...
Όταν είδε την Αθηνά ευθύς προς την αυλόθυρα έτρεξε και την προσφώνησε : Ξένε μου, καλωσόρισες, έλα να σε φιλέψουμε, κι αφο...
Ύστερα την οδήγησε σε θρόνο να καθίσει κι έφερε πλάι της το δικό του στολισμένο κάθισμα παράμερα από τους μνηστήρες. Τότε ...
Το μέλημά τους, ξένε, είναι κιθάρα και τραγούδι, εύκολο μέλημα, αφού ατιμώρητοι ρημάζουν ξένα αγαθά• ενός που τα λευκά του...
Μέντης το όνομά μου, τους θαλασσινούς Ταφίους κυβερνώ. Η φήμη μ’ έφερε πως βρίσκεται ο πατέρας σου κιόλας στην πόλη. Όμως ...
Φαίνεται όμως, οι θεοί του φράζουνε το δρόμο ακόμη. Ωστόσο ασφαλώς δεν πέθανε ο θείος Οδυσσεύς, και δεν τον σκέπασε της γη...
Άκουσε όμως τώρα τη μαντεία μου, πολύν καιρό ακόμη δε θα μείνει εκείνος μακριά από την πατρίδα του, θα βρει τον τρόπο να γ...
Αλλά δεν κλαίω, δεν στενάζω εκείνον μόνον, αφού μου δώσαν οι θεοί πρόσθετα και μεγάλα βάρη: όσοι τριγύρω στα νησιά αρχηγεύ...
Σε συμβουλεύω αύριο κιόλας, καλώντας σε συνέλευση τους τίμιους Αχαιούς, δώσε διαταγή για τους μνηστήρες , πως πρέπει να ξε...
Κι αν ακούσεις πως ζει ο πατέρας σου, κάνε υπομονή γι’ αυτόν τον χρόνο. Αν μάθεις πως τον βρήκε ο θάνατος, τότε τρόπο να β...
Μίλησε, κι όπως τελείωσε η θεά Αθηνά, εχάθει σαν το πουλί πετώντας από το άνοιγμα της στέγης. Εκείνου όμως την ψυχή ενδυνά...
Κι αυτόματα ο Τηλέμαχος κινήθηκε προς τους μνηστήρες. Τους τραγουδούσε ο φημισμένος αοιδός, κι εκείνοι τον άκουγαν με τη σ...
Φήμιε, ετούτο το τραγούδι μην το συνεχίσεις, σπαράζει την καρδιά μου, γιατί τη μνήμη μου πληγώνει η μορφή του Τότε η Πηνελ...
Μητέρα μου, φταίχτες δεν είναι οι αοιδοί. Αλλά καλύτερα να πας στην κάμαρή σου, με τα δικά σου απασχολήσου έργα, τον αργαλ...
Μνηστήρες, με το ξημέρωμα σας καλώ να βρεθούμε στην αγορά για τη συνέλευση, όπου σκοπεύω να σας πω: έξω από το παλάτι πια,...
Έτσι ωμά τους μίλησε κι εκείνοι, τα χείλη τους δαγκώνοντας, έμειναν ώρα να θαυμάζουν όλοι τον Τηλέμαχο, το θάρρος της αγόρ...
Μόλις χαράζοντας τη μέρα, ρόδισε η Αυγή τον ουρανό, ο Τηλέμαχος συγκάλεσε συνέλευση των Αχαιών. Κατερίνα Προκοπίου
Μνηστήρες της μητέρας μου, αν σας απόμεινε κάποια ντροπή αδειάστε μου πια το σπίτι. Αλλιώς ας δώσει ο Δίας κάποτε να πληρω...
Μ’ αυτά τα λόγια τους εμίλησε ο Τηλέμαχος. Και να δυο αετοί - ο Δίας τους έστειλε - προμήνυμα καταστροφής. Τα ‘ορνια βλέπο...
Δώστε μου γρήγορο καράβι και είκοσι συντρόφους, να πάω στη Σπάρτη και στην Πύλο, κάτι να μάθω για το νόστο του πατέρα μου....
Επάκουσέ με, Αθηνά, εσύ που χτές ήλθες θεός στο σπιτικό μας, που με κινούσες με καράβι να ανοιχτώ στο θυμωμένο πέλαγος. Με...
Στην πόλη κατεβαίνω να σου μαζέψω εθελοντές συντρόφου ς Αμέσως βρέθηκε στο πλάι του η Αθηνά με τη θωριά του Μέντορα. Αναλα...
Όταν έδυσε ο ήλιος, η Αθηνά – Μέντορας έσυρε το γρήγορο σκαρί στη θάλασσα κι ανέβηκε στο πλοίο ο Τηλέμαχος Όταν έδυσε ο ήλ...
Ο ήλιος πρόβαλε, αφήνοντας περίκαλλη την ωκεάνεια λίμνη, ψηλώνοντας στον χάλκινο ουρανό, να φέρει φως. Τότε κι αυτοί στην ...
Στο περιγιάλι της θαλάσσης θυσία τελούσαν ταύρους κατάμαυρους του Κοσμοσείστη με τη χαίτη μελανή. Κατερίνα Προκοπίου
Ερχόμαστε από την Ιθάκη, ψάχνω για τη μεγάλη φήμη του πατέρα μου, ίσως και κάτι ακούσω, του καρτερικού Οδυσσέα, που πάτησε...
Καλό μου παιδί, γύρισα από την Τροία απληροφόρητος, δεν ξέρω πόσοι Αχαιοί έχουν σωθεί. Ωστόσο σε συμβουλεύω να πας στου Με...
Τότε ο Τηλέμαχος ανέβηκε και πήρε θέση στο πανέμορφο άρμα· πλάι του βρέθηκε ο Πεισίστρατος, ο γιος του Νέστορα. Κατερίνα Π...
Κι έφτασαν, από κοιλάδες και φαράγγια, βαθιά στη Λακεδαίμονα, τράβηξαν ίσα στο παλάτι του τιμημένου Μενέλαου, τον βρήκαν σ...
Ευγενικέ Μενέλαε, ήρθα να μάθω αν κάποιαν είδηση ίσως μου πεις για τον πατέρα μου, γιατί το σπίτι μου ερημώνει απ’ τους μν...
Ό,τι μου εξήγησε στην Αίγυπτο ο ενάλιος γέροντας, ο Πρωτέας, τίποτε απ’ αυτά δε θα σου κρύψω Ό,τι μου εξήγησε στην Αίγυπτο...
Τον είδα σ’ ένα απόμακρο νησί, στο μέγαρο της νύφης Καλυψώς, που άθελά του τον κρατεί δικό της· κι εκείνος δεν μπορει να β...
Οι μνηστήρες στην Ιθάκη πληροφορούνται από το Νοήμονα την αναχώρηση του Τηλέμαχου Αντίνοε, ξέρουμε άραγε πότε ο Τηλέμαχος ...
Δώστε μου γρήγορο καράβι, συντρόφους είκοσι, καρτέρι στο γυρισμό του να του στήσω, θα τον παραφυλάξω στα στενά, στη Σάμη, ...
Η Πηνελόπη πληροφορείται από τον κήρυκα το ταξίδι του Τηλέμαχου και το δολερό σχέδιο των μνηστήρων Θέλουν να σκοτώσουν τον...
Στον Όλυμπο, στη συνέλευση των θεών Δία πατέρα, κανένας πια δε θυμάται το θεϊκό Οδυσσέα. Κόρη, τι λόγος βγήκε από το στόμα...
Ερμή μαντατοφόρε, σου παραγγέλεται να πεις στην καλλιπλόκαμη νύφη την άψογη εντολή μας, το νόστο του καρτερικού Οδυσσέα. Κ...
Μίλησε ο Δίας και δεν απείθησε ο Ερμής. Άρχισε να πετά ο κρατερός αργοφονιάς κι ολοταχώς χύθηκε στο πέλαγος κι έφτασε στο ...
Θεά, ο Δίας εντέλλεται όσο πιο γρήγορα μπορείς να κατευοδώσει ς το θεϊκό Οδυσσέα Άσπλαχνοι και ζηλόφθονοι θεοί! Κατερίνα Π...
Δύσμοιρε, δεν έχεις λόγο πια να οδύρεσαι. Το πήρα απόφαση θα σε κατευοδώσω. Εμπρός λοιπόν, φτιάξε μια σχεδία. Κατερίνα Προ...
Αν ήξερες ποια πάθη γράφει η μοίρα σου προτού πατήσεις χώμα πατρικό, εδώ μαζί μου θά ‘μενες και θά ‘σουν αθάνατος. Κι όμως...
Ο Οδυσσέας κατασκευάζει τη σχεδία του. Κατερίνα Προκοπίου
Την πέμπτη μέρα η Καλυψώ θεόμορφη ξεπροβόδησε τον Οδυσσέα από το νησί της. Την πέμπτη μέρα η Καλυψώ θεόμορφη ξεπροβόδησε τ...
Όλος χαρά ο Οδυσσέας με πρίμο αγέρι ποντοπόρησε μέρες δεκαεφτά. Όμως τον είδε, απ’ τους Αιθίοπες ανεβαίνοντας, ο μέγας Ποσ...
Είπε και ξεσήκωσε όλες μαζί τις θύελλες και τους ανέμους και σύντριψε τη σχεδία του Οδυσσέα. Είπε και ξεσήκωσε όλες μαζί τ...
Δυό μερόνυχτα δοσμένος στο μεγάλο κύμα, είδε πολλές φορές το χάρο. Μόνο την τρίτη μέρα βλέπει στο πλάι του στεριά, μονάχα ...
Βρήκε το δάσος πλάι στον ποταμό, τρίπωσε εκεί κάτω από θάμνα δίδυμα, με τα χέρια του φτιάχνει το στρώμα του από φύλλα που ...
Σαν την πνοή του ανέμου η Αθηνά φτάνει στο θάλαμο όπου κοιμότανε μια κόρη, σαν τις αθάνατες στην όψη, η Ναυσικά, του Ακίνο...
Η κόρη φέρνει από το θάλαμο τον πλούσιο ρουχισμό, τον απόθεσε κι ανέβηκε στο αμάξι. Όταν πλησίασαν στο ρέμα του καλλίρροου...
Γονατιστός προσπέφτω, δέσποινά μου,μόλις εχθές γλίτωσα από το μπλάβο πέλαγος. Σου ζητώ την πόλη να μου δείξεις κι ένα κουρ...
Ξένε, την πόλη θα σου δείξω και ρούχο δε θα σου λείψει. Ακολούθα τις μούλες και το αμάξι κι όταν θα φτάσεις στο παλάτι, τα...

Ο Οδυσσέας στο παλάτι των Φαιάκων, ικέτης στη βασίλισσα Αρήτη Αρήτη, προσπέφτω στα γόνατά σου, το δικό μου κατευόδιο σκεφτ...
Ακούστε των Φαιάκων άρχοντες με την αυγή σας συγκαλώ στο παλάτι τον ξένο να δεχτούμε και να σκεφτούμε το δικό του κατευόδι...
Είναι οδυνηρό, βασίλισσα, τα πάθη μου να εξιστορήσω. Ωστόσο θα προσπαθήσω. Ξένε ποιος είσαι κι από πού; Κατερίνα Προκοπίου
Όταν ο Δίας τσάκισε το καράβι μου, μ’ έριξαν οι θεοί στης Ωγυγίας το νησί. Η Καλυψώ το κατοικεί, δαιμονική θεά, καλλίκομη....
Πατέρα Δία, ας γίνουν οι υποσχέσεις του Αντίνοου πράξη κι εγώ ας γυρίσω πίσω στην πατρίδα. Ξένε, θα σε ξεπροβοδήσουμε αύρι...
Ελάτε αρχηγοί των Φαιάκων,να μάθετε για τον ξένο, που μόλις έφτασε στο αρχοντικό μου. Ο Αλκίνοος καλεί τους άρχοντες των Φ...
Ο Αλκίνοος παραθέτει γεύμα και αγώνες προς τιμή του ξένου Κατερίνα Προκοπίου
Καθώς τραγούδαγε ο φημισμένος αοιδός το πως φιλονίκησαν ο Οδυσσέας και ο Αχιλλέας στην Τροία, ο Οδυσσέας έφερε το πορφυρό ...
Ο Αλκίνοος κατάλαβε βαρύ τον στεναγμό του και ζήτησε να σταματήσει τη γλυκόφωνη κιθάρα ο Δημόδοκος, γιατί δεν προξενούσε σ...
Είμαι λοιπόν ο Οδυσσέας,γιος του Λαέρτη, όλοι καλά με ξέρουν για τους δόλους μου, πατρίδα μου η Ιθάκη. Ήρθε ο καιρός ωστόσ...
Από το Ίλιο μας συνεπήρε ο άνεμος, μας έφερε στους Κίκονες, εκεί στην Ίσμαρο, όπου την πόλη τους εγώ την πόρθησα κι αρπάξα...
Τότε οι Κίκονες φωνάζουν κι άλλους αναρίθμητους,στήνουν μάχη πλάι στα γρήγορα καράβια. Έτσι αφανίστηκαν στο κάθε μας καράβ...
Καθώς δοκίμαζα να παρακάμψω το Μαλέα κύμα και βοριάς με πέταξαν μακριά και τη δέκατη μέρα πιάσαμε τη γη των Λωτοφάγων, που...
ωσότου φτάσαμε στη γη των αλαζονικών δίχως θεσμούς Κυκλώπων.Το μάτι μας σταμάτησε σε μια σπηλιά, όπου τις νύχτες του περνο...
Και ξεφύγαμε από τη σπηλιά του κρυμμένοι κάτω από την κοιλιά των κριαριών. Τρέχαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε ώσπου επιτέλ...
Ο Οδυσσέας σου έβγαλε το μάτι Ποσειδώνα, κάνε να γυρίσει στην πατρίδα του χωρίς συντρόφους, πάνω σε ξενικό καράβι και μες ...




























Μέρες εννιά αρμενίζαμε, ώσπου τη δέκατη φάνηκε η πατρική μας γη. Με πήρε ύπνος γλυκός κι οι σύντροφοι είπαν πως κουβανούσα...
Οδυσσέα, ποιος δαίμονας κακός σε κυνηγά; Το δίκιο δε μ’ αφήνει να δέχομαι άνθρωπο που τον μίσησαν οι αθάνατοι θεοί. Έξω απ...
Από εκεί έξι μερόνυχτα αρμενίσαμε και βρεθήκαμε στους Λαιστρυγόνες. Φάνταζαν μάλλον γίγαντες. Τότε ξηλώνοντας πέτρες ασήκω...
Από εκεί έξι μερόνυχτα αρμενίσαμε και βρεθήκαμε στους Λαιστρυγόνες. Φάνταζαν μάλλον γίγαντες. Τότε ξηλώνοντας πέτρες ασήκω...
Κάποτε φτάσαμε σ’ ένα νησί, την Αία, το κατοικούσε η Κίρκη, θεά δαιμονική, που έδωσε στους συντρόφους μου να πιουν κρασί, ...
Κίρκη, λευτέρωσέ τους τιμημένους μου συντρόφους. Κατερίνα Προκοπίου
Πολυμήχανε Οδυσσέα, σου μέλλεται πρώτα να φτάσεις στον Άδη και να πάρεις χρησμό απ’ του Θηβαίου Τειρεσία την ψυχή, αν θέλε...
Το καράβι μας οδηγημένο απ’ τον άνεμο που στέλνει η Κίρκη φτάνει στην άκρη του Ωκεανού, στη χώρα των Κιμμερίων, που ζούσαν...
Κατερίνα Προκοπίου
Γιε μου, ο καημός σου μου στέρησε τη γλύκα της ζωής. Τότε κι η μάνα μου πλησίασε, ήπιε το μαύρο αίμα κι αμέσως μ’ αναγνώρι...
Δες το δικό μου πάθημα και μην έχεις στη γυναίκα σου εμπιστοσύνη Θα προτιμούσα να ζούσα κι ας ξενοδούλευα σε άκληρο, παρά ...
Μετά μαζεύτηκαν μύρια τα σμήνη των νεκρών μ’ έναν ανήκουστον αχό και μ’ έλουσε τρόμος. Τότε έδωσα εντολή στους συντρόφους ...
Έλα, Οδυσσέα, ν’ ακούσεις μελιστάλακτη τη φωνή μας Κατερίνα Προκοπίου
Είχαμε αφήσει τις Σειρήνες, όταν μπροστά μου βλέπω κύμα μεγάλο κι άκουσα το σάλο· στη μια μεριά η Σκύλλα, στην άλλη η Χάρυ...
Όταν πια περάσαμε τις Πέτρες, αντικρίσαμε το άψογο νησί, όπου κυκλοφορούσαν τα βόδια του Ηπερίονα Ήλιου, που οι σύντροφοι ...
Ήλιε, μη σταματάς να φέγγεις κι εγώ στο υπόσχομαι να ρίξω στο γοργό καράβι τους πυρφόρο κεραυνό, να τους στερήσω το νόστο ...
Οδυσσέα, πιστεύω πως θα νοστήσεις στο νησί σου μετά από τόσα πάθη. Αλκίνοε, σας αποχαιρετώ. Ευχαριστώ για τους συνοδούς κα...
Το πλοίο σαν το γεράκι πετώντας έσχιζε τη θάλασσα τον άνδρα ταξιδεύοντας που τόσα πάθη πόνεσε η γενναία του ψυχή και τώρα ...
Οι Φαίακες στην άμμο τον απίθωσαν, στον ύπνο βυθισμένο κι ευθύς μετέφεραν τα δώρα στο λάκκο της ελιάς. Κατερίνα Προκοπίου
Τότε ο Οδυσσέας ξυπνά κι ωστόσο δεν την αναγνώρισε την πατρική του γη. Την είχε η θεά Αθηνά περιβάλει με θολή ομίχλη, θέλω...
Αλίμονο, σε ποιων ανθρώπων έφτασα πάλι τη χώρα! Δεν είνα δα κι ανώνυμη! Ακούστηκε το όνομα της Ιθάκης και στην Τροία. Κατε...
Αν είσαι εσύ μες στους θνητούς πρώτος στις αποφάσεις και στα πλάνα λόγια, εγώ φημίζομαι πως ξεχωρίζω σ’ όλους τους θεούς γ...
Είμαι εδώ, για να υφαίνω μαζί σου το πανούργο πλάνο: θα κρύψω πρώτα τα δώρα των Φαιάκων και προσοχή, μη φανερώσεις σε κανέ...
Κάτω από την ελιά θεά και θνητός καταστρώνουν σχέδιο: πρώτα θα τον μεταμορφώσει σε ζητιάνο, να πάει στην καλύβα του Εύμαιο...
Ο Οδυσσέας μεταμορφωμένος σε ζητιάνο φτάνει στο καλύβι του χοιροβοσκού Εύμαιου. Αυτός τον φιλοξενεί και βγάζει όλη την πίκ...
Πρέπει να φύγεις για την Ιθάκη. Πρόσεξε, πρώτα να περάσεις από το καλύβι του Εύμαιου Την ίδια νύχτα που ο Οδυσσέας κοιμάτα...
Ο Οδυσσέας θα γυρίσει και θα εκδικηθεί τους μνηστήρες Η Ελένη και ο Μενέλαος προπέμπουν τον Τηλέμαχο. Κατερίνα Προκοπίου
Ο Εύμαιος υποδέχεται τον Τηλέμαχο σαν πατέρας Ήλθες παιδί μου αγαπημένο! Κι εγώ δεν έλεγα πως θα σε ξαναδούν τα μάτια μου,...
Και τώρα γέροντά μου, πήγαινε στην Πηνελόπη, το νέο να πεις πως είμαι σώος. Από τους Αχαιούς άλλος κανείς μην πάρει είδηση...
Οδυσσέα, ομολογήσου τώρα στο παιδί σου· οι δυο να συνταιριάξετε το φόνο των μνηστήρων. Εγώ δεν πρόκειται να σας αφήσω, φλέ...
Ο Τηλέμαχος χύθηκε πάνω του και βουρκωμένος τον αγκάλιασε. Τότε τους συνεπήρε και τους δυο του θρήνου ο ίμερος. Τηλέμαχε, ...
Έφτασα εδώ με σύσταση της Αθηνάς, να αποφασίσουμε μαζί το φόνο των εχθρών μας. Τώρα εσύ στο σπίτι πήγαινε να βρεις τους άτ...
Ο Οδυσσέας και ο Εύμαιος έφτασαν στο παλάτι κι ένα σκυλί – ο Άργος του καρτερικού Οδυσσέα - που ζάρωνε, σήκωσε ξαφνικά τ’ ...
Μιλώντας πια προχώρησαν στα ωραία δώματα
Οι μνηστήρες μόλις αντιλήφθηκαν το ζητιάνο άρχισαν να τον βρίζουν και να τον χτυπούν. Χοιροβοσκέ, τι σου ‘ρθε και στη χώρα...
Θα φυλάξω τ’ άρματα στην αποθήκη μέσα, γιατί τα μαύρισε ο καπνός στη σάλα. Αφού έφυγαν οι μνηστήρες, ο Οδυσσέας και ο Τηλέ...
Η Πηνελόπη προσφέρει στον ξένο φιλοξενία κι αυτός ζητά η Ευρύκλεια να του πλύνει τα πόδια. Γιε μου, αλήθεια ο Οδυσσέας είσ...
Η Πηνελόπη με την προτροπή της Αθηνάς αποφασίζει να προκηρύξει αγώνα τόξου· ο νικητής θα γινόταν άνδρας της. Κατερίνα Προκ...
Εκείνον που θα τεντώσει την κόδρα του τόξου και θα περάσει δώδεκα πελέκια με σαΐτα, θα ακολουθήσω αφήνοντας το νυφικό μου ...
Στο μεταξύ ο Οδυσσέας αποκαλύπτεται στον Εύμαιο και στον Φιλοίτιο. Στερνά από μύρια πάθη έφτασα στην πατρίδα μου τον εικοσ...
Ο Οδυσσέας επιστρέφει στην αίθουσα, τεντώνει το τόξο με απίστευτη ευκολία και διαπερνά τα πελέκια. Οι μνηστήρες μένουν κατ...
Οπότε ο Οδυσσέας πέταξε τα κουρέλια και την πικρή σαΐτα σημαδεύο- ντας τη ρίχνει πάνω στους μνηστήρες Σκυλιά, που λέγατε δ...
Τι σ’ έπιασε και με εμπαίζεις με τα παράλογά σου λόγια; Όμως πάμε να δω τους σκοτωμένους Ο Οδυσσέας γύρισε, βρίσκεται μέσα...
Η Πηνελόπη κατέβηκε από το ανώγι,στάθηκε στον Οδυσσέα αντίκρυ άφωνη για πολύ. Μάνα, πώς το αντέχεις και δε σιμώνεις τον πα...
Αν όμως πράγματι ο Οδυσσέας είναι αυτός που γύρισε στο σπίτι, μπορούμε μεταξύ μας, και καλύτερα, να γνωριστούμε· κρυφά σημ...
Άλλη καμιά δε θα μπορούσε να το αντέξει, να στέκει τόσην ώρα από τον άνδρα της μακριά. Αλλά στρώσε μου την κλίνη μόνος μου...
Γυναίκα, στην κλίνη μας κάποιο σημάδι υπάρχει απαραγνώριστο – το ‘καμα εγώ, άλλος κανείς. Μόνο που δε γνωρίζω πια, αν παρα...
Μη μου θυμώνεις, Οδυσσέα, που την αγάπη μου δεν έδειξα νωρίτερα, γιατί η ψυχή μου ποτέ δεν έπαψε να τρέμει, μήπως μ’ εξαπα...
Μα τώρα που φανέρωσες σημάδια απαραγνώριστα της κλίνης μας – άλλος κανείς ποτέ του δεν την είδε, εξόν εσύ κι εγώ – τώρα λο...
Αγκαλιασμένο το ζευγάρι κλαίει από χαρά. Η Αθηνά μακραίνει τη νύχτα Κατερίνα Προκοπίου
Το άλλο πρωί ο Οδυσσέας, ο Τηλέμαχος και ο Εύμαιος πηγαίνουν στο Λαέρτη, όπου θα αντιμετωπίσουν τους συγγενείς των μνηστήρ...
Αν πράγματι ο Οδυσσέας είσαι, σημάδι πες μου αληθινό, να σε πιστέψω. Ας δουν τα μάτια σου πρώτα ετούτη την ουλή, θα πω ακό...
Στην πόλη οι συγγενείς των μνηστήρων φροντίζουν τους νεκρούς και ξεκινούν για το κτήμα του Λαέρτη, να πάρουν εκδίκηση. Στο...
Δώστε όρκους να μείνει ο Οδυσσέας για πάντα βασιλιάς Κατερίνα Προκοπίου

ΟΔΥΣΣΕΙΑ (Odyssey)

Περισσότερο πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό για το Γυμνάσιο εδώ.
Tags

Εμφάνιση περισσότερων

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)
Κοινοποίηση σε άλλες εφαρμογές
Copy Post Link