Συζητούσαν δυο φίλοι και κάποια στιγμή λέει ο ένας στον άλλον:
– Έχεις εξομολογηθεί τώρα τελευταία;
– Πού το θυμήθηκες τώρα αυτό ρε;
– Ε, πώς! Εγώ θα σου πρότεινα να πας.
– Δε θα ’σαι καλά ρε! Από το δημοτικό έχω να πάω.
– Ε, να! Σου το ζητάω σαν χάρη. Να απασχολήσεις για λίγο τον παπά, γιατί θέλω να πάω με την παπαδιά.
– Ε πες το ντε! Αν είναι έτσι, να πάω.
– Πού το θυμήθηκες τώρα αυτό ρε;
– Ε, πώς! Εγώ θα σου πρότεινα να πας.
– Δε θα ’σαι καλά ρε! Από το δημοτικό έχω να πάω.
– Ε, να! Σου το ζητάω σαν χάρη. Να απασχολήσεις για λίγο τον παπά, γιατί θέλω να πάω με την παπαδιά.
– Ε πες το ντε! Αν είναι έτσι, να πάω.
Και πήγε λοιπόν σαν καλός φίλος να εξομολογηθεί στον παπά. Κι όλο θυμόταν και κάποια άλλη αμαρτία, κι άλλη, κι άλλη και πέρναγε η ώρα.
Αλλά κάποια στιγμή δεν άντεξε τον έπιασε το φιλότιμο:
– Παπά μου, τώρα που ξεμολογιέμαι, διαπράττω και νέα αμαρτία…
– Τι εννοείς τέκνον μου;
– Ε, να! Κάνω πλάτες στον φίλο μου και σε καθυστερώ για να πάει αυτός με την παπαδιά σου…
– Τι εννοείς τέκνον μου;
– Ε, να! Κάνω πλάτες στον φίλο μου και σε καθυστερώ για να πάει αυτός με την παπαδιά σου…
Και ο παπάς ατάραχος του λέει:
– Να σου πω, εσύ είσαι παντρεμένος;
– Ναι, πάτερ μου.
– Τρέξε τότε γρήγορα σπίτι σου τέκνο μου… γιατί η παπαδιά έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια!
– Ναι, πάτερ μου.
– Τρέξε τότε γρήγορα σπίτι σου τέκνο μου… γιατί η παπαδιά έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια!
Περισσότερα ανέκδοτα εδώ.