Αλάσκα: το τελευταίο σύνορο

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0







Συντεταγμένες: 64°00′N 153°00′W · 
Πολιτεία της Αλάσκας
Σημαία ΑλάσκαΠολιτειακή σφραγίδα Αλάσκα
ΣημαίαΣφραγίδα
Ψευδώνυμα: The Last Frontier (το τελευταίο σύνορο)
Χάρτης των Ηνωμένων Πολιτειών με την πολιτεία Αλάσκα χρωματισμένη
Επίσημες γλώσσεςκαμιά
ΠρωτεύουσαΤζούνο
Μεγαλύτερη πόληΆνκορατζ
Έκταση Κατατάσσεται 1η στις ΗΠΑ
 - Σύνολο1.717.855 km2
 - Πλάτος3.640 km
 - Μήκος2.285 km
 - % νερό13,77
 - Γεωγραφικό Πλάτος51°20'N - 71°50'N
 - Γεωγραφικό Μήκος130°W - 172°E
Πληθυσμός Κατατάσσεται 47η στις Ηνωμένες Πολιτείες
 - Σύνολο722.728
- Πυκνότητα0,42/km2
Κατατάσσεται 50η στις ΗΠΑ
Υψόμετρο
 - Υψηλότερο σημείοόρος ΜακΚίνλεϊ,
6.193,7 m
 - Μέσο580 m
 - Χαμηλότερο σημείοΕιρηνικός Ωκεανός,
επίπεδο θάλασσας
Είσοδος στην Ένωση 3 Ιανουαρίου 1959 (49η) 


Νομοθετικό ΣώμαΝομοθετικό Σώμα
 - Άνω βουλήΓερουσία
 - Κάτω βουλήΒουλή των Αντιπροσώπων


Ζώνη ώραςUTC-10/-9
ΣυντομεύσειςUS-AK
Ιστοσελίδαalaska.gov
Η Αλάσκα είναι πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, που συνορεύει στα ανατολικά με τον Καναδά και βρέχεται από τον Αρκτικό και τον Ειρηνικό ωκεανό. Πολιτεία των ΗΠΑ στο βορειοδυτικό άκρο της Αμερικανικής Ηπείρου, με πρωτεύουσα την πόλη Τζούνο (30.987 κάτοικοι). Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση (1.717.855 τ.χ.), η έκτη σε πλούτο (54.627 δολάρια κατά κεφαλήν εισόδημα) και η πιο αραιοκατοικημένη (0,42 κάτοικοι ανά τ.χ.). «Αλάσκα» στη γλώσσα των Εσκιμώων σημαίνει η «γη που δεν είναι νησί». Μεγαλύτερη και πιο γνωστή πόλη είναι το Άνκορεϊτζ (275.043 κάτοικοι), ενώ την Αλάσκα κατοικούν συνολικά 626.932 άνθρωποι.
Η Αλάσκα ανήκε στη Ρωσία έως το 1867, χρονιά κατά την οποία πωλήθηκε στις ΗΠΑ, από τον τσάρο Αλέξανδρο Β΄ έναντι του ποσού των 7.200.000 δολαρίων και το 1959 ανακηρύχθηκε ομόσπονδη πολιτεία τους. Η εξερεύνηση της άρχισε το 1741 από το Βίτους Μπέρινγκ, για λογαριασμό της Ρωσίας. Τη συνέχισε το 1778 ο Τζέιμς Κουκ και στις αρχές του 19ου αιώνα αποστολές εξερεύνησαν τις ακτές από τον Ειρηνικό ως τον Βόρειο Παγωμένο ωκεανό. Η συστηματική εξερεύνηση της Αλάσκας και ο αποικισμός της που ακολούθησε οφείλονται κυρίως στους Σιβηριανούς και Αμερικανούς κυνηγούς, οι οποίοι από το 1784 ίδρυσαν εταιρίες για το κυνήγι ζώων και την πώληση γουναρικών.

Ιστορία


Χρυσωρύχοι και μεταλλοδίφες ανεβαίνουν τη διαδρομή Τσίλκουτ κατά την περίοδο του πυρετού του χρυσού του Κλόνταϊκ
Η πρώτη επαφή των Ευρωπαίων με την Αλάσκα έγινε το 1741, όταν ο Βίτους Μπέρινγκ ηγήθηκε μίας αποστολής του ρωσικού ναυτικού με το πλοίο "Άγιος Πέτρος", η οποία έφτασε στις δυτικές ακτές της περιοχής. Με την επιστροφή της αποστολής, το πλήρωμα έφερε μαζί του γούνες από θαλάσσιες ενυδρίδες, οι οποίες θεωρούνται από τις καλύτερες γούνες παγκόσμια, και έτσι σταδιακά μικροί συνεταιρισμοί γουνεμπόρων ξεκίνησαν να εξερευνούν τα Αλεούτια νησιά και την Αλάσκα από τις ακτές της Σιβηρίας. Η πρώτη μόνιμη εγκατάσταση Ευρωπαίων έγινε το 1784, ενώ παράλληλα η Ρωσο-Αμερικανική Εταιρία που ιδρύθηκε άρχισε να υλοποιεί ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αποίκησης το πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Η πρώτη πρωτεύουσα της περιοχής ήταν η πόλη Νέος Αρχάγγελος στο νησί Κόντιακ, αλλά στη συνέχεια η έδρα μεταφέρθηκε στη Σίτκα, η οποία παρέμεινε πρωτεύουσα για έναν αιώνα τόσο κάτω από ρωσικό όσο και αμερικανικό έλεγχο της Αλάσκας. Οι Ρώσοι δεν αποίκησαν ποτέ πλήρως την περιοχή, καθώς η κίνηση αυτή δεν ήταν ιδιαίτερα επικερδής. Ο Ουίλιαμ Χ. Στιούαρτ, υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, διαπραγματεύτηκε την αγορά της Αλάσκας από τη Ρωσία το 1867 για το ποσό των 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων. Αρχικά, ως τμήμα των ΗΠΑ, η Αλάσκα ήταν στη χαλαρή δικαιοδοσία του στρατού, ενώ μετά το 1884 αποτελούσε ανεπίσημα αμερικανική εδαφική επικράτεια.
Τη δεκαετία του 1890 ξεκίνησε η περίοδος του πυρετού του χρυσού που έφερε στην Αλάσκα, αλλά και στη γειτονική επικράτεια Γιούκον του Καναδά, χιλιάδες χρυσωρύχους και έποικους. Το 1912 παραχωρήθηκε επίσημα στην Αλάσκα το καθεστώς της εδαφικής επικράτειας και η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην πόλη Τζούνο.
Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τα εξωτερικά Αλεούτια νησιά Άτου, Αγκάτου και Κίσκα καταλήφθηκαν από την Ιαπωνία από τον Ιούνιο του 1942 ως τον Αύγουστο του 1943, οπότε και απελευθερώθηκαν με εκστρατεία του αμερικανικού στρατού. Επίσης, η Γιουναλάσκα και το Ντάτς Χάρμπορ αποτέλεσαν σημαντική βάση του αμερικανικού ναυτικού αλλά και των πεζοναυτών των ΗΠΑ. Παράλληλα, με βάση το αμερικανικό πρόγραμμα παραχώρησης, αρκετά αεροπλάνα μεταφέρθηκαν από τον Καναδά στο Φέρμπανκς και την Νομ της Αλάσκας, για να δοθούν σε πιλότους του σοβιετικού στρατού και στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για την απώθηση της γερμανικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση. Εκείνη την περίοδο η κατασκευή στρατιωτικών βάσεων συνέβαλε στην αύξηση του τοπικού πληθυσμού.

Άνκορατζ, η μεγαλύτερη πόλη της Αλάσκας
Στις 7 Ιουλίου του 1958 εγκρίθηκε το πολιτειακό καθεστώς της Αλάσκας, η οποία ανακηρύχθηκε επίσημα η 49η πολιτεία των ΗΠΑ στις 3 Ιανουαρίου του 1959.
Το 1964 συνέβη ο ισχυρός σεισμός γνωστός ως "σεισμός της Μεγάλης Παρασκευής", με επίκεντρο ακατοίκητη περιοχή της Αλάσκας, ο οποίος κατατάσσεται ως ο τρίτος ισχυρότερος καταγεγραμμένος σεισμός παγκόσμια, με μέγεθος 9,2. Ο απολογισμός του ήταν 131 νεκροί και καταστροφή αρκετών χωριών και οικισμών.
Το 1968 ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου στον κόλπο Προύντο, ενώ το 1977 ολοκληρώθηκε ο αγωγός Τρανς-Αλάσκα ξεκινώντας μία νέα εποχή "πυρετού του πετρελαίου" στην πολιτεία. Το 1989 το ατύχημα του δεξαμενόπλοιου Εξόν Βαλντέζ στον όρμο Πρινς Ουίλιαμ προκάλεσε τη διαφυγή περίπου 40.000 τόνων αργού πετρελαίου σε μία πετρελαιοκηλίδα που εξαπλώθηκε σε περισσότερα από 1600 χιλιόμετρα ακτογραμμής. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε μία από τις πιο μεγάλες οικολογικές καταστροφές στον πλανήτη, αλλά παράλληλα και ένα ορόσημο για τα μέτρα ασφάλειας της ναυτιλίας ως προς το περιβάλλον.

Πανεπιστήμια

Ιδιαίτερου κύρους πανεπιστήμιο της πολιτείας είναι το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας στο Φέρμπανκς, κρατικό, στο οποίο η εισαγωγή αλλοδαπών φοιτητών κρίνεται σχετικά δύσκολη. Χορηγεί Bachelor's, Master και Διδακτορικό Δίπλωμα. Επίσης παρέχει φοιτητικό ξενώνα και εστιατόριο.

Κλίμα

Στην Αλάσκα συναντάμε ποικιλία κλιματικών ζωνών, στα Νότια το κλίμα είναι οριακά ψυχρό Ωκεάνιο με σχετικά ψυχρούς χειμώνες χωρίς η θερμοκρασία να πέφτει κάτω από τους -15°C και αρκετά δροσερά καλοκαίρια χωρίς η θερμοκρασία να ξεπερνάει τους 23°C ενώ οι χιονοπτώσεις διαρκούν κυρίως από τον Οκτώβριο έως και τα μέσα Φεβρουαρίου. Στα Νοτιοκεντρικά το κλίμα είναι πιο Ηπειρωτικό με αρκετά ψυχρούς χειμώνες και η θερμοκρασία μπορεί να πέσει κάτω από -20°C ενώ τα Καλοκαίρια μπορεί να ανέβει πάνω από τους 26°C και οι χιονοπτώσεις διαρκούν μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Στα Βόρειοκεντρικά το κλίμα είναι υποπολικό με παγωμένους χειμώνες και πολλές φορές η θερμοκρασία πέφτει κάτω από -34°C και σύντομα δροσερά καλοκαίρια χωρίς ο υδράργυρος να ξεπερνάει τους 14°C και οι χιονοπτώσεις διαρκούν μέχρι τα μέσα του Μαρτίου. Και στα βόρεια το Κλίμα είναι πολικό και η θερμοκρασία πολλές φορές πέφτει κάτω από τους -40°C ενώ το καλοκαίρι η θερμοκρασία δεν ξεπερνάει τους 10°C και επικρατεί παγετός έως τις αρχές του Ιουλίου. Οι ακραίες θερμοκρασίες που έχουν καταγραφεί στην Αλάσκα είναι +37°C και -53°C. 

Περισσότερα ενδιαφέροντα θέματα εδώ.

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)